- самтыра
- ет. жерг. Қақсау, зарлау, сарнау. – Немене, бұлар да сенің меншігіңде ме еді? – С а м т ы р а м а, сары, - деп ашу шақырды ақикөз (Ж.Мусин, Туған үй., 134).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
